Lesvos oldies
Μια φορά και ένα καιρό... ταξίδι στο παρελθόν.
-
-
-
Cartes Postales + - Εκκλησίες Λέσβου - Τόποι της Λέσβου - Μυτιλήνη - Περίχωρα Μυτιλήνης - Λαογραφικές
-
-
-
Ελαιουργία - Σαπωνοποιία + - Σαπωνοποιία Λέσβου - Ελαιουργία Λέσβου - Ελαιουργία -σαπωνοποιία Λέσβου της Ευρυδίκης Σιφναίου, ιστορικού.
-
-
Ποτοποιία Μυτιλήνης + - Ποτοποιία Γιαννατσή - Ποτοποιία Πιτσιλαδή - Διάφορες Ποτοποιίες Μυτιλήνης - Ποτοποιία Ματθαίου
-
Διάφορα έγγραφα + - Διοικητικα - Δημοτικά - Τραπεζικά. - Πολιτιστικα - Αθλητικα - Εκκλησιαστικά - Σχολικά
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Η φωτογραφία σύμφωνα με τον τίτλο της κάρτας αποτυπώνει τα τότε δύο (2) «Φανάρια» του λιμανιού του νησιού και θα έλεγα ότι πρόκειται για μία σκηνή Κυριακάτικου πρωϊνού… Ο απέναντι προβλήτας είναι άδειος από αυτοκίνητα ή ανθρώπινες φιγούρες αλλά δεν φαίνεται και κάποια άλλη δραστηριότητα στο λιμάνι. Είναι τότε που μετά την εκκλησία, ο ψαράς θα περάσει απαραίτητα από την βάρκα του, γιατί πάντα κάτι έχει να κάνει, να την βρέξει ως προστασία από τον ήλιο, ή άπλά να την δεί…Εδώ έχει μαζί και τα μικρά παιδιά του. Το αγόρι μαζί του στην βάρκα, δεν έχει αποφύγει τον πειρασμό να ψαρέψει για λίγο και ο φακός κατέγραψε ακόμα και τους κύκλους στο νερό που δημιούργησε η πετονιά του. Το δεύτερο μικρό κορίτσι, φορώντας τα καλά του και κορδέλα στα μαλλιά, παραμένει καθισμένο και ήσυχο στην ακτή, περιμένοντας την εκπλήρωση της υπόσχεσης για βόλτα μετά…Πίσω από την «οικογενειακή σκηνή», διακρίνεται καθαρά το σχήμα μίας «Τράτας» με την χαρακτηριστική της πλώρη (το κατσούλι) και η οποία έχει «υποστεί» ενδεχομένως απαραίτητες, αλλά σίγουρα αντιαισθητικές παρεμβάσεις. Το σκάφος έχει γυμνωθεί από όλο τον εξοπλισμό του ως κωπήλατου-ιστιοφόρου αλιευτικού, έχει «αναβαθμιστεί» σε μηχανοκίνητο, του έχει προστεθεί ένα κάλυμμα μηχανής και του έχει κοπεί τμήμα στο χαμηλό άκρο της πρύμνης του για την δημιουργία χώρου της προπέλας… Το μόλις διακρινόμενο όνομα στην πλώρη της «ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ» και τα ελάχιστα σωσμένα από την μπογιά διακοσμητικά της, είναι το τελευταίο σημάδι της ναυτικής παράδοσης που κάποτε φορούσε. Πραγματικά δείχνει λυπημένη…Αν αναρωτηθείτε για τα σίδερα που εξέχουν από την θάλασσα ολόγυρα κι αν προσέξετε, θα δείτε ότι είναι τμήματα από βάρκες «γρι-γρι» (οι βάσεις-τα στηρίγματα για τις λάμπες) που σκόπιμα έχουν βυθιστεί, για να σφίξουν (και να στεγανοποιηθούν στην συνέχεια) τα μαδέρια στο πέτσωμα τους.Στο απέναντι «φανάρι» κάποια άλλα σκάφη μοιάζουν να απολαμβάνουν αυτήν την ήρεμη ημέρα.
1η Ενότητα 
Η φωτογραφία σύμφωνα με τον τίτλο της κάρτας αποτυπώνει τα τότε δύο (2) «Φανάρια» του λιμανιού του νησιού και θα έλεγα ότι πρόκειται για μία σκηνή Κυριακάτικου πρωϊνού… Ο απέναντι προβλήτας είναι άδειος από αυτοκίνητα ή ανθρώπινες φιγούρες αλλά δεν φαίνεται και κάποια άλλη δραστηριότητα στο λιμάνι. Είναι τότε που μετά την εκκλησία, ο ψαράς θα περάσει απαραίτητα από την βάρκα του, γιατί πάντα κάτι έχει να κάνει, να την βρέξει ως προστασία από τον ήλιο, ή άπλά να την δεί…Εδώ έχει μαζί και τα μικρά παιδιά του. Το αγόρι μαζί του στην βάρκα, δεν έχει αποφύγει τον πειρασμό να ψαρέψει για λίγο και ο φακός κατέγραψε ακόμα και τους κύκλους στο νερό που δημιούργησε η πετονιά του. Το δεύτερο μικρό κορίτσι, φορώντας τα καλά του και κορδέλα στα μαλλιά, παραμένει καθισμένο και ήσυχο στην ακτή, περιμένοντας την εκπλήρωση της υπόσχεσης για βόλτα μετά…Πίσω από την «οικογενειακή σκηνή», διακρίνεται καθαρά το σχήμα μίας «Τράτας» με την χαρακτηριστική της πλώρη (το κατσούλι) και η οποία έχει «υποστεί» ενδεχομένως απαραίτητες, αλλά σίγουρα αντιαισθητικές παρεμβάσεις. Το σκάφος έχει γυμνωθεί από όλο τον εξοπλισμό του ως κωπήλατου-ιστιοφόρου αλιευτικού, έχει «αναβαθμιστεί» σε μηχανοκίνητο, του έχει προστεθεί ένα κάλυμμα μηχανής και του έχει κοπεί τμήμα στο χαμηλό άκρο της πρύμνης του για την δημιουργία χώρου της προπέλας… Το μόλις διακρινόμενο όνομα στην πλώρη της «ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ» και τα ελάχιστα σωσμένα από την μπογιά διακοσμητικά της, είναι το τελευταίο σημάδι της ναυτικής παράδοσης που κάποτε φορούσε. Πραγματικά δείχνει λυπημένη…Αν αναρωτηθείτε για τα σίδερα που εξέχουν από την θάλασσα ολόγυρα κι αν προσέξετε, θα δείτε ότι είναι τμήματα από βάρκες «γρι-γρι» (οι βάσεις-τα στηρίγματα για τις λάμπες) που σκόπιμα έχουν βυθιστεί, για να σφίξουν (και να στεγανοποιηθούν στην συνέχεια) τα μαδέρια στο πέτσωμα τους.Στο απέναντι «φανάρι» κάποια άλλα σκάφη μοιάζουν να απολαμβάνουν αυτήν την ήρεμη ημέρα. 