Lesvos oldies

«Γενεαλογία Ερεσού Λέσβου, 150 χρόνια (1850 – 2000) του Χαράλαμπου Δεμίρη.

Η ιδέα για την έκδοση αυτού του βιβλίου ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια περίπου όταν, στις 13/8/1989, το σόι των Δεμιραίων συγκεντρώθηκε πάνω στην άμμο της Ερεσού Λέσβου, απέναντι από το τότε καφενείο του Καλέργη (Γεωργίου Κλ. Τζαννέτου), στις 6 η ώρα το απόγευμα, με φαγητά, κρασί και μουσική για να διασκεδάσει αλλά και να δώσει την ευκαιρία σε δεύτερα και τρίτα ξαδέρφια, που δεν είχαν συναντηθεί ποτέ, να γνωριστούν μεταξύ τους. Ήταν μια καταπληκτική βραδιά που έμεινε αξέχαστη σε όσους παρευρέθηκαν στη συνάντηση αυτή.

Οικογένεια Ιωάννη Δεμίρη. Όρθιοι από αριστερά: Ελισάβετ (1890-1963) με το σύζ. της Παναγιώτη Κων. Παδιατέλλη, Αθανάσιος Δεμίρης (1888-1965) με τη σύζ. του Σωσάνη Δημ. Ξενέλλη. Καθιστοί: Βασίλειος Δεμίρης (1884-1963) στα γόνατά του ο γιος του Φώτιος, το ζεύγος Ιωάννη Κων. Δεμίρη (1854-1926) και Ειρήνης Φίλ. Φιλίππου-Μπαϊρακτάρη (1860-1948), Γρηγόριος Δεμίρης, η σύζ. του Βασίλη Ειρήνη το γένος Καπετάνιου (στα γόνατά της η κόρη της Δέσποινα). Τα παιδιά στην πρώτη σειρά με το ίδιο ντύσιμο είναι του Βασίλη Δεμίρη (Νίκος, Ανδρέας, Κων/νος και Ευριπίδης) και του Παναγιώτη Παδιατέλλη (Κων/νος, Ειρήνη και Ανθή). Αρχείο Ελισάβετ Δεμίρη-Νάσου. Φωτ του 1922.

Με αφορμή λοιπόν το πιο πάνω γεγονός μου γεννήθηκε η ιδέα να καταγράψω το δικό μου γενεαλογικό δένδρο και να το μοιράσω, δακτυλογραφημένο, σε όλο μου το σόι, πράγμα που τελικά έγινε.Στη συνέχεια ασχολήθηκα και με τα γενεαλογικά δένδρα κάποιων φίλων και σιγά σιγά, αφού είχα αποκτήσει τη σχετική πείρα, αποφάσισα να συγκεντρώσω στοιχεία για τα γενεαλογικά δένδρα……. όλου του χωριού.

Η συγκέντρωση των στοιχείων έγινε, κατά βάση, από τα παλιά Δημοτολόγια Ερεσού που είχαν καταρτισθεί γύρω στο 1916 αλλά και από πληροφορίες από τα ίδια τα σόγια που άρχισα να συλέγω με κατ’ οίκον επισκέψεις, με μαγνητοφωνήσεις, αποστολή επιστολών εδώ και στο εξωτερικό, με άντληση στοιχείων από τις κοινωνικές στήλες του περιοδικού μας «ΕΡΕΣΟΣ», του Συλλόγου των Απανταχού Ερεσίων «Ο ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ» και από όποια άλλη πηγή έβρισκα μπροστά μου.

Οικογένεια Γρηγορίου Χρήστου Κιτσόπουλου (1862-1942) και Ευγενίας Θεμιστ. Χαβαράνη (1872-1966). Όρθιοι από αριστερά: Θεόδωρος Φωτ. Κούκκος (1885-1970), η σύζυγός του Καλλιόπη Γρηγ. Κιτσοπούλου (1896-1983), Αμάραντη Γρηγ. Κιτσοπούλου (1898-1996), Θεμιστοκλής Γρηγ. Κιτσόπουλος (1916-1975). Δεύτερη σειρά από αριστερά: Δέσποινα Θεοδ. Κούκκου (1919-1988) σύζ Νικολ. Χατζημιχαλάκη, Γρηγόριος Χρήστου Κιτσόπουλος (1862-1942), η σύζυγός του Ευγενία Θεμιστ. Χαβαράνη (1872-1966), Φώτιος Θεοδ. Κούκκος (1921-      ). Τρίτη σειρά από αριστερά: Αλίκη Θεοδ. Κούκκου (1925-     ) σύζ Αριστείδη Διομ. Κούκκου (1912-1998), Ευγενία Θεοδ. Κούκκου (1928-      ) σύζ Κλέαρχου Ιωάν. Κούκκου (1917-    ). Φωτ του 1930.

Αλλά και η τύχη έπαιξε και αυτή το δικό της ρόλο στη μακρόχρονη προσπάθειά μου γιατί τυχαία περιστατικά, όπως η συνάντηση με «άσχετα» κατ’ αρχήν πρόσωπα οδήγησε στην ανεύρεση πολύτιμων στοιχέιων που βρίσκονταν καταγεγραμμένα σε άγνωστες σε μένα πηγές.Για παράδειγμα συνάντησα κάποτε, σε επαγγελματικό ταξίδι μου στη Θεσσαλονίκη μια συνάδελφο τραπεζικό από Ρουμανική τράπεζα η οποία  γνώριζε ένα συμπατριώτη της με ελληνικές ρίζες. Ε, αυτός ο συμπατριώτης της με επίθετο Pavliu βρέθηκε να είναι συγγενής μου (η μητέρα του ήταν το γένος Δεμίρη). Έτσι ήρθα σε επαφή μαζί του και κατάφερα να ανακαλύψω και ένα άλλο κλαδί του γενεαλογικού μας δένδρου που είχε φύγει από τη Μικρά Ασία το 1922 και είχε ριζώσει στη Ρουμανία. Αλήθεια, πόσο μικρός είναι ο κόσμος μερικές φορές!

Οικογένεια Μιχαήλ Σπύρ. Τζαννέτου. Καθιστοί από αριστερά: Μιχαήλ Σπύρ. Τζαννέτος με τη β’ σύζ του Βικτωρία. Δίπλα τους ο γιος τους Θεολόγος (1881-1967). Όρθιοι από αριστερά τα παιδιά τους: Στέργιος (1892-1988), Ελένη σύζ Π. Τριζόγλου (1889-    ) και Σπυρίδων (1885-1973). Το μικρό είναι η Σουσάνα Μιχ. Τζαννέτου (1904-   ). Λείπουν τα παιδιά: Αικατερίνη, Ξάνθα και Δέσποινα. Αρχείο Ιγνατίας Λουκίδου. Φωτ του 1907 στη Σμύρνη.

Η συγκέντρωση του υλικού αυτού δεν ήταν μόνο χρονοβόρα αλλά και επίπονη γιατί πολλά από τα στοιχεία αφορούν σε απόδημους Ερέσιους και από πολλές χώρες του κόσμου. Φτάνει να σκεφθεί κανείς ότι το βιβλίο αυτό, στις 430 σελίδες του, περιλαμβάνει στοιχεία για 332 γενεαλογικά δένδρα με πρόσωπα που είτε έχουν ερεσιώτικες ρίζες είτε συνδέονται με την Ερεσό λόγω γάμου.

Η 15ετής αυτή προσπάθεια, από τότε που έγινε η σύλληψη της ιδέας το 1989 μέχρι την έκδοση του βιβλίου το 2004 από την «Εστία καλών γηρατειών – Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΣΟΥ», όπου έχω εκχωρήσει και τις εισπράξεις από τη διάθεση του βιβλίου αφήνει σε μένα τη μεγάλη ικανοποίηση ότι το έργο αυτό θα αποκτά με την πάροδο του χρόνου όλο και μεγαλύτερη δημογραφική και γιατί όχι και ιστορική αξία και χρησιμότητα.

Το πρώτο ζεύγος από αριστερά είναι η Δέσποινα Μιχ. Ξενέλλη (1879-     ) και ο Ιωάννης Αναστ. Ζαχαρής ή Ζαχαρίου. Αρχείο Δημητρίου Ιωάν. Χατζηδουμάνη. Φωτ του 1908 περίπου.

Όρθιοι από αριστερά: Ευάγγελος Γεωργ. Χαβαράνης (1891-1946), Μιχαήλ Γεωργ. Χαβαράνης (1876-1957). Καθιστοί από αριστερά: Ηλίας Θεοδοσίου Σώπας (1871-1955) – σύζυγος της Αλεξάνδρας Γεωργ. Χαβαράνη – και Γεώργιος Νικολ. Χαβαράνης. Φωτ από το περιοδικό «ΕΡΕΣΟΣ», τεύχος 161/2001

Ταξιδεύοντας για την Αμερική με το SS OSSA στις 12/5/1922

Ιωάννης Γρηγ. Γανίφος (1889-1979) ο οδηγός του αυτοκινήτου, στην Ανδριανούπολη. Φωτ του 1922.

Οικογένεια Σωκράτη Ξενέλλη. Από αριστερά: Ελπινίκη σύζ. Σωκράτη Ξενέλλη το γένος Βασιλ. Καπάμαλη (1883-1943), Σωκράτης Συμ. Ξενέλλης. Καθιστή η Πηνελόπη σύζ Συμεών Ξενέλλη το γένος Σπύρου Τζαννέτου. Στα γόνατά της η Δέσποινα σύζ. Φωτίου Ξενέλλη το γένος Σωκράτη Ξενέλλη (1903-1969), Φωτ του 1903.

Όρθιοι από αριστερά: Ξενοφών Λουκά Πιπεράς (1887 -   ) και Λουκάς Εμμ. Κόβρας (1886-1948). Καθιστός ο Μιχαήλ Λουκά Πιπεράς (1878-1954). Φωτογραφείο Νικολ. Καμπουρέλλη, Μαγνησία. Φωτ του 1917.

Στο μέσον ο Ιωάννης Αχιλ. Κούκκος (1867-1961). Οι όρθιοι από αριστερά είναι: ο κων/νος Χαριλ. Κολάνης και Δημήτριος Φωτ. Καλαμάρας-Τριγώνης (1865-1910). Αρχείο Αχιλλέα Κούκκου. Φωτ του 1893

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΛ ΔΕΜΙΡΗΣ

Μαρούσι Αττικής, 2010